Pirtûkên Kurmancî

Rovî û zembîl

Rovî got:

– Na birakê gur! Bila tozekê bêhna te fireh be! Ezê te têxim hundirê vê zembîlê, devê zembîlê li te bigirim û te bi,înim nava wê mêrgê. Eger tu gihî,tî nav mêrgê û te bi çavên xwe yên wek dûrbînê dît, ku pez hat, bi pozê xwe yê hilmok hilma wan kir û bi guhên xwe yên miç bihîst, ku pez nêzikî te bû, wê gavê tuyê ji zembîlê derkevî, êrî,ê bibî ser wan û bi kêfê xwe ji go,tê wan yê nerm têr bixwî.

Gur got:

– Ax birakê rovî, min dizanîbû, ku tukes nikane zikê min têr bike ji te pêve.